W danej objętości kruszywa całkowita powierzchnia ziarn jest zależna od frakcji, znajdującej się w kruszywie. Im więcej będzie drobnych ziarn, tym większa będzie powierzchnia wszystkich ziarn. Przyjmując, że kształt geometryczny ziarn kruszywa zaokrąglonego, jest przeciętnie pośredni między Kulą i sześcianem, można z pewnym, przybliżeniem obliczyć dla poszczególnych frakcji kruszywa, jaką powierzchnię mają wszystkie ziarna jednej frakcji ważące 1 kg. Ponadto ustalono na podstawie badań, że poszczególne frakcje kruszywa potrzebują różnej ilości wody dla uzyskania jednakowej ciekłości. To zapotrzebowanie wody przez poszczególne frakcje kruszywa zależnie od żądanej ciekłości nazywamy wskaźnikiem wodnym. Zestawienie teoretycznych powierzchni zaokrąglonych ziarn dla różnych frakcji o ciężarze każdego kruszywa 1 kg oraz zapotrzebowanie wody dla uzyskania najczęściej stosowanej ciekłości zarobu (tzw. betonu plastycznego). Przedstawiono g raficznie dwie krzywe: zapotrzebowania wody, czyli wskaźnika wodnego i powierzchni ziarn. Rzędne obydwu krzywych wzrastają ze zmniejszaniem się wielkości frakcji, przy czym wzrost dla drobnych frakcji (piasku) jest o wiele szybszy niż dla frakcji grubych. [hasła pokrewne: zaprawa cementowa proporcje, kategorie gruntów, płynna nad tamizą ]
Powiązane tematy z artykułem: kategorie gruntów płynna nad tamizą zaprawa cementowa proporcje