Przy betonowaniu cieńszych elementów (np. podłoża o grubości 8 + 10 cm) ziarna o wielkości 80 mm są bezwzględnie za duże; należy wówczas ograniczyć wielkość ziarn kruszywa do 30 – 40 mm (tj. do połowy grubości elementu). Przy robotach żelbetowych ostrożność powinna być jeszcze większa, gdyż beton musi dokładnie otulić uzbrojenie i szczelnie ułożyć się między stalowymi prętami, w wypadku zaś użycia pewnej ilości grubego kruszywa zachowanie obu tych warunków jest niemożliwe. Z tych względów do robót żelbetowych nie wolno użyć większych ziarn niż 40 mm, a dla cienkich części konstrukcyjnych (np. płyta żelbetowa o grubości 8 cm lub żebro o. szerokości 10 cm) wielkość ziarn nie może przekraczać 20 mm. Dla określenia uziarnienia używa się serii sit o coraz mniejszych prześwitach, przez które kolejno przesiewa się kruszywo. Ponieważ ziarna kruszywa są nieforemne przejście ich przez oczka sita zależy nie tylko od wymiarów oczk a, lecz również od ułożenia się ziarn na sicie; z tego powodu sita podczas przesiewu są potrząsane. [hasła pokrewne: drzwi szklane prysznicowe, spreżyny talerzowe, wyposażenie stajni ]
Powiązane tematy z artykułem: drzwi szklane prysznicowe spreżyny talerzowe wyposażenie stajni