Przy obliczaniu parcia poziomego w gruntach spoistych plastycznych czasem stosowana jest metoda tzw. zerowego kąta tarcia wewnętrznego. Zakłada się wtedy z pewnym zapasem w stronę bezpieczeństwa budowli, że kąt tarcia wewnętrznego rp = ° i że cała wytrzymałość takich gruntów istnieje wyłącznie wskutek ich spójności międzycząstkowej. Wielkość ta ma wymiar kg/cm- podobnie jak wielkość naprężeń. Przy badaniu polowym gruntów spoistych można korzystać z wystarczającą dla celów praktycznych ścisłością z wyników prób na ścinanie gruntu w aparacie do ścinania bez osłony bocznej lub też z prób na ścinanie gruntów spoistych in situ za pomocą sond wiatraczkowych (skrzydełkowych). Jeśli na podstawie tych prób otrzymamy wytrzymałość qu, to wielkość parametrów gruntowych c i rp jest powiązana wzorem qu = 2ctg(45° + rp/2) Przy gruntach spoistych w stanie twardoplastycznym bardziej prawidłowy wynik otrzymamy, zakładając że rp = 10°, wtedy 7. 1. 2. [przypisy: płynna nad tamizą, projekty budynków inwentarskich, tapeta winylowa do łazienki ]
Powiązane tematy z artykułem: płynna nad tamizą projekty budynków inwentarskich tapeta winylowa do łazienki